Kalendarium więzienia
09 listopada 1939 r.
Z dawnej fabryki Michała Glazera do fabryki Samuela Abbego zostają przeniesieni znajdujący się tam więźniowie. Powstaje Więzienie Radogoszcz (Polizeigefängnis Radogosch). Jego komendantem zostaje SS-Obersturmführer Robert Ehlers.
W tym okresie załoga składała się w większości z członków SS.
Grudzień 1939 r.
W dawnej fabryce Samuela Abbego (obecnie ul. Zgierska 147) zorganizowany zostaje obóz przesiedleńczy dla osób wysiedlonych, m.in. z osiedla Józefa Montwiłła-Mireckiego w Łodzi.
Styczeń 1940 r.
Z dawnej fabryki Michała Glazera do fabryki Samuela Abbego zostają przeniesieni znajdujący się tam więźniowie. Powstaje Więzienie Radogoszcz (Polizeigefängnis Radogosch). Jego komendantem zostaje SS-Obersturmführer Robert Ehlers. W tym okresie załoga składała się w większości z członków SS.
Maj 1940 r.
Na terenie Łodzi i okolic trwa wielka akcja skierowana przeciwko polskiej inteligencji i młodzieży.
W tym okresie najliczniejsze wywózki aresztowanych z Radogoszcza kierowane są do obozu Dachau.
01 lipca 1940 r.
Więzienie Radogoszcz zostaje podporządkowane Prezydium Policji w Łodzi. Nowym komendantem zostaje porucznik policji Walter Pelzhausen. Załoga więzienia rekrutuje się odtąd z miejscowych Volksdeutschów, a więzienie zyskuje charakter przejściowy.
Sierpień / wrzesień 1940 r.
Więzienie radogoskie przechodzi przebudowę: podwyższenie ogrodzenia i wzmocnienie go zasiekami z drutu kolczastego; ulokowanie czterech wieżyczek strażniczych; adaptacja na funkcje więzienne budynku pod szklanym dachem, z którego zdemontowano pozostałości maszyn włókienniczych.
01 września 1940 r.
Alfreda Rytel z d. Siewierska zostaje zaprzysiężona jako członkini Związku Walki Zbrojnej przez Komendanta Dzielnicy Łódź-Północ ZWZ-AK Wacława Góreckiego ps. Wacek.
Ze swojego domu rodzinnego, przylegającego do murów radogoskiego więzienia, prowadzi wraz z siostrą obserwacje, dostarczając następnie informacje organizacji konspiracyjnej. Przekazuje rodzinom grypsy przerzucane przez mur więzienny.
20 marca 1942 r.
Egzekucja 100 Polaków w Zgierzu – największa publiczna egzekucja na terenie Kraju Warty. Wśród zamordowanych znajdują się także więźniowie Radogoszcza. Walter Pelzhausen bierze udział w tym wydarzeniu.
01 kwietnia 1942 r.
Jako karę za kradzież dwóch bochenków chleba, komendant Walter Pelzhausen rozstrzeliwuje dziewięciu więźniów, z których tylko dwóm udowodniono winę.
To najliczniejsza egzekucja na terenie radogoskiego więzienia do jego likwidacji w styczniu 1945 r.
Sierpień – październik 1942 r.
Na Radogoszcz zostają przywiezieni członkowie PPS w Łodzi,
aresztowani 11 listopada 1941 r.
***
W więzieniu zostaje zamordowany piłkarz RTS Widzew – Longin Mielczarek.
***
W wyniku szeroko zakrojonej akcji przeciwko łęczyckiemu oddziałowi AK, do radogoskiego więzienia trafia wielu jego członków, w tym adwokat i autor wspomnień z Radogoszcza – Władysław Zarachowicz.
Listopad 1942 r.
Przebudowa budynku pod szklanym dachem:
reorganizacja umywalni i części szpitalnej, przeniesionej z budynku III-piętrowego.
Styczeń – luty 1943 r.
Przez sześć tygodni w więzieniu panuje epidemia tyfusu plamistego.
Placówka pozostaje w kwarantannie – nie przychodzą transporty, a cała załoga zobowiązana jest pozostać na miejscu.
Marzec 1943 r.
Wprowadza się klasyfikację więźniów do celi w zależności od popełnionego przestępstwa:
III piętro – więźniowie polityczni,
II piętro – więźniowie kryminalni,
I piętro – więźniowie pochodzenia niemieckiego.
31 grudnia 1943 r.
Na Radogoszczu umiera jeden z założycieli oraz członek kierownictwa młodzieżowej organizacji konspiracyjnej „Promieniści” – Eugeniusz Lisiak „ps. Topór”.
17/18 stycznia 1945 r.
Załoga radogoskiego więzienia dokonuje likwidacji placówki. Ok. 1000 więźniów ginie w wyniku masowych rozstrzelań, a następnie podpalenia budynku. Z masakry udaje się ocaleć jedynie 31 osobom.